ေျမာက္ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ သစ္ေတာရွားပါးလားျပီ

29.8.2014 တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္မွ သစ္ခိုးထုတ္သည့္ယာဥ္မ်ား ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၁ ဇြန္လက ေကအိုင္ေအႏွင့္ အစိုးရစစ္တပ္မ်ားၾကား ပစ္ခတ္မႈမ်ား စတင္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွ စ၍ ခပ္စိတ္စိတ္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ေသာ္လည္း သံုးႏွစ္ၾကာၿပီး ေနာက္ပိုင္း လက္ရွိ အခ်ိန္၌မူ ျမန္မာျပည္ဘက္တြင္ သစ္ေတာမ်ား ကုန္သေလာက္ျဖစ္လာသည့္ အတြက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္မွ ဝင္ေရာက္လာေသာ သစ္ခိုးထုတ္ယာဥ္မ်ား အလာက်ဲသြားေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ “ကြ်န္းတို႔၊ တမလန္းကေတာ့ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကားေတာ့ သယ္ေနတုန္းပဲ။ အရင္ တုန္းကေလာက္ေတာ့ မမ်ားေတာ့ဘူး။ မမ်ားေတာ့ဘူးဆိုတာက ခုတ္ရတဲ့ေနရာ ေဝးသြားတာေလ။ အနီးအနားမွာ ကုန္ၿပီဆိုေတာ့ ေခါက္ေရက်ဲသြားတယ္။ သစ္လည္း ရွားလာတယ္။ စီမံခ်က္ေတြဘာေတြ ရွိေပမယ့္လည္း ဒါေၾကာင့္လုိ႔ ေတာ့ မထင္ဘူး။ အဓိက ကေတာ့ သစ္ရွားသြားလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” ဟု ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္မွ သစ္ေမွာင္ခိုခိုးထုတ္မႈမ်ား အရွိန္ျမင့္တက္လာေၾကာင္း သတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ ခိုးထုတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ရာသီဥတု ႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိလာျခင္းအေပၚ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးသမားမ်ား စိုးရိမ္ခဲ့ၾကသည္။ “ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရႊလီဘက္မွာေတြ႕ရတဲ့ သစ္ပံုေတြက ျမင္မေကာင္းၾကည့္မေကာင္းပဲ။ ထားစရာေနရာေတာင္ မရွိသေလာက္ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေရာ သစ္ေတာေတြက်န္ေသးရဲ႕လားလို႔ ေမးလို႔ရတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အစီးေရ ၂ဝဝ နဲ႔ ၃ဝဝ ၾကားမွာ ရွိပါတယ္။ ၁၂ ဘီးကား၊ ၂၂ ဘီးကားေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္တင္ခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ပိုင္းဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာေရးေတာ့ ဖမ္းတာဆီးတာေတြရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။ အခုေတာ့ နည္းနည္းက်ဲသြားတယ္” ဟု ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ သစ္ေမွာင္ခိုဂိုဏ္းမ်ား ထုတ္ယူလာသည္မွာ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ ေကအိုင္ေအတို႔အၾကား တိုက္ပြဲမ်ားစတင္ ခ်ိန္မွစ၍ အရွိန္ျမင့္တက္လာေၾကာင္း၊ နယ္ေျမမေအးခ်မ္းသည့္အေပၚ ပိုမိုအခြင့္အေရးယူ အသံုးခ်ေနသည့္သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း၊ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးမႈမရွိသည့္အေနအထားတြင္ အခြင့္ေကာင္းယူျခင္း၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈရွိေနျခင္း၊ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္သြားသည့္စနစ္တစ္ခု ထြန္းကားေနျခင္းတို႔မွာ အဓိကအေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ၾကသည္။ “သူတို႔ဝင္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ယႏၱရားနဲ႔ကိုယ္ လာသယ္ေနၾကတာေလ။ ကခ်င္ျပည္နယ္ မိုးမိတ္ေလာက္က ဆင္းလာတာ။ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ မႏၱေလးတိုင္းေလာက္အထိ ေဖာက္ႏိုင္တယ္။ သိပ္ေျဗာင္က်ပါတယ္။ အပင္ႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲဆိုရင္ ၂၂ ဘီးကားနဲ႔ ေျခာက္လံုးေလာက္ပဲ ဆံ့တယ္။ သူတို႕အတြက္ အကုန္အသံုးဝင္တယ္။ အျမစ္ပါမခ်န္ဘူး။ ပင္စည္ကို သစ္လုပ္တယ္။ အကိုင္းအခက္ကို မီးေသြးဖုတ္တယ္။ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယားကို Export ျပန္လုပ္တယ္။ေျဗာင္ေျဗာင္တင္းတင္း လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ခဲ့ၾကတာ” ဟု ေဒသခံတစ္ဦးက ဆိုသည္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ေရႊလီတြင္ သစ္လံုးကားမ်ား ေန႔စဥ္ဝင္ထြက္သြားလာေနၾကေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ဤမွ်ေပါမ်ားေသာသစ္မ်ား မရႏိုင္ေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒအရ ခြင့္ျပဳမိန္႔မရွိဘဲ သစ္ထုတ္ခြင့္မရွိေၾကာင္း၊ ထုတ္ယူပါက ေသဒဏ္အထိခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ဘက္မွ ေမွာင္ခိုသစ္မ်ားဝင္လာသည့္အေပၚ တ႐ုတ္ဘက္က ပိတ္ပင္ထားျမစ္ျခင္းမရွိသည့္အျပင္ တစ္တန္လွ်င္ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြ ၁၂ဝဝ ကို အခြန္ေကာက္၍ လႊတ္ေပးေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ေရႊလီတြင္ ပရိေဘာဂစင္တာတစ္ခုရွိကာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွသစ္မ်ားႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ကြ်န္း၊ တမလန္းသားမ်ားႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ မွန္တင္ခံု၊ ခုတင္၊ ဗီ႐ို၊ ဆက္တီ စသည့္ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဖိုးမွာ တ႐ုတ္ယြမ္သန္းခ်ီ၍ တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း၊ သစ္ပင္ခုတ္ခြင့္မရွိေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ ျမန္မာျပည္မွသစ္မ်ားမွာ အလြန္အဖိုးတန္လွေၾကာင္း ေဒသခံတို႔က ေျပာၾကားသည္။

Posted via Blogaway